Gece gösterilerinde ve şenliklerde patlatılan bu eğlencelik şeyler, “piroteknik karışım” denen ve oksijen almadan da yanabilen bir maddenin fişeklere doldurulmasıyla elde edilir.
Bu gökyüzü çatapatlarının tarihi milattan önce 2000 yılına dayanıyor. O tarihlerde ilk kez Çin’de icat edilen ve Çinlilerin savaş meydanlarında ve gösteri alanlarında kullandıkları havai fişekler oradan tüm dünyaya yayıldı.
Avrupalılar havai fişek yapımını Çinlilerden öğrendiler ve geceleri gökyüzüne envai çeşit ışıklar saça saça patlattılar. Fişekçilik önce İtalya’da, sonra Fransa’da ve bütün öbür Avrupa ülkelerinde 13. yüzyıl boyunca gelişimini sürdürdü.
Başlangıçta yalnızca dinsel festivallerde düzenlenen havai fişek gösterileri, 18. yüzyılda büyük Avrupa kentlerinde en çok ilgi çeken gösteriler haline geldi. Hemen hemen her ülkede ulusal kutlamaların ayrılmaz parçası olan havai fişek gösterileri, izleyiciler ellerine yüzlerine patlatmasınlar diye uzmanlar tarafından yönetilirdi.
18. yüzyılda potasyum nitratın kimyasal bileşimle elde edilmesi renkli fişeklerin yapılmasına olanak sağladı.